Een gedicht: Over een verontschuldiging aan toekomstige generaties

O toekomstige generaties, hoor mijn smeekbede, Luister goed naar wat ik u te zeggen heb.

Wij, de mensen uit het verleden, hebben een ernstige fout gemaakt, Wij hebben de Aarde laten lijden, omwille van onszelf.

Met hebzucht en onwetendheid namen en namen we, de consequenties negerend, van de keuzes die we maakten en het pad dat we namen.

We verbrandden de fossiele brandstoffen en we kapten de bomen, we vervuilden de lucht en het water, met ons afval en puin.

En terwijl de planeet opwarmde en het klimaat veranderde, zagen we hoe de gletsjers smolten en de zeespiegel steeg, vreemd.

We zagen de orkanen woeden en de droogtes toenemen, maar toch deden we niets om vrede tot stand te brengen.

En nu laten we je achter met een wereld, die niet zo helder is, een wereld van uitdagingen, die je macht zal testen.

Maar we hopen dat jullie ons kunnen vergeven, voor het kwaad dat we hebben aangericht, En de mantel oppakken, om deze wereld beter te maken.

Want jullie hebben de macht, om de loop van het lot te veranderen, om de wonden die we hebben veroorzaakt te helen en om een betere staat te creëren.

Dus toekomstige generaties, luister naar ons pleidooi, Zorg voor deze planeet, voor alle eeuwigheid.


Posted

in

by

Tags:

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *